Πρωταπριλιάτικα ψέματα

ΕΛΛΑΣ ΚΥΠΡΟΣ ΕΝΩΣΙΣ
(πε αλλόνα ρε)
ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΘΕΛΟΜΕΝ ΚΙ ΑΣ ΤΡΩΓΩΜΕΝ ΠΕΤΡΕΣ
(πωπω πολιτισμός!
αν ήταν μόνον πέτρες που μας εταϊζατε στα ανάθθεμα. εν δικοινοτική σύγκρουση, πόλεμο τζιαι διχοτόμηση της χώρας που μας εταϊσετε ρε μαλακισμένα!)
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΡΙΒΑΣ ΔΙΓΕΝΗΣ, Ο ΛΥΤΡΩΤΗΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ
(έκαμεν τα σιόνι τζιαι γαστρί)

Φάλιες: για τη δυτική στρατιωτική επέμβαση στη Λιβυή

Ο δυτικός παρεμβατισμός σηματοδοτεί μια προσπάθεια αναδιαμόρφωσης της ηγεμονίας στη Μέση Ανατολή εν μέσω της καπιταλιστικής κρίσης τζιαι της Αραβικής εξέγερσης.

Εμπήκαμε σε μια νέα φάση δυτικού παρεμβατισμού. Έχουμε αλλαγή κυβερνήσεων σε Αγγλία τζιαι Αμερική, τζιαι για πρώτη φορά μετά το Ιράκ εν τζιαι η Γαλλία του Σαρκοζύ μέσα. Οι κυβερνήσεις της Αγγλίας τζιαι Γαλλίας εμετακινήθηκαν προς τα δεξιά, ο Ομπάμα στην Αμερική εν πιο συνεργάσιμος για τους Ευρωπαίους σε σχέση με το Μπους που έκαμνε ό,τι ήθελε μόνος του. Η συμμαχία εν προσωρινή όμως τζιαι η προοπτική να αναλάβει επίσημα το ΝΑΤΟ εν υπαρκτή αλλά αβέβαιη ακόμα. Ένα τζαινούρκο φαινόμενο στην νεο-αποικιακή επιδρομή ενάντια στη Λιβύη (που για άλλη μια φορά χρησιμοποιεί υποστηρικτικά τες Βρετανικές Βάσεις στην Κύπρο) είναι η έμμεση, έστω αρχική, στήριξη που πλευράς Αραβικού Συνδέσμου τζιαι η άμεση εμπλοκή του Κατάρ, της αναδυόμενης δύναμης του Αραβικού Κόλπου που με όπλα, τες επενδύσεις κεφαλαίων τζιαι το δίκτυο ενημέρωσης τζιαι διαμόρφωσης κοινής γνώμης, Αλ Τζιαζίρα, άρκεψεν να παίζει χοντρό παιχνίδι στην περιοχή μας.

Το σενάριο εν παρόμοιο με τα παλία, έχουμε δηλαδή μια εμφύλια εσωτερική διαμάχη, στην οποία η Δύση επιλέγει τη μια πλευρά ως “τους καλούς”, τους οποίους μυθοποιεί τζιαι παίρνει το μέρος τους, δαιμονοποιώντας τους αντιπάλους τους. Η προσέγγιση εν παρόμοια με την αρχή του πολέμου στο Αφγανιστάν, όπου οι δυτικοί παρέχουν υποστήριξη πυρός εξ αποστάσεως χωρίς να κάμνουν απόβαση. Η λογική με την οποία γίνεται η επέμβαση εν οι “ανθρωπιστικοί λόγοι”, όπως στη Βοσνία. Η σημερινή δυτική επέμβαση πλέον καλύπτεται πίσω που την έννοια του διεθνισμού, με την ανάλογη παραποίηση. Τούτον εν ένα φαινόμενο των τελευταίων 2 δεκαετιών: έχουμε τους απόμαχους του ’68 που είχαν εξουσία, αλλά εχρησιμοποιούσαν αριστερίστικο λεξιλόγιο (Fischer, Kohn Bendit, Schroeder κλπ¹) στην Ευρώπη, αλλά τζιαι τους νεοσυντηρητικούς πρώην τροτσκιστές στην Αμερική. Χαρακτηριστικός τούτης της τάσης στη Γαλλία εν ο Bernard Kouchner, πρώην υπουργός εξωτερικών του Σαρκοζύ. Η Αγγλία έκαμε εξαγωγή στην Αμερική τον Christopher Hitchens², ενώ στο εσωτερικό αμέσως μετά την εισβολή στο Ιράκ τζιαι τη φυσιολογική αντίδραση τούτη η ρητορική εκυριάρχησε σε βιβλία όπως το “What’s left” του Nick Cohen, τζιαι στο “Euston Manifesto”. Σε ένα βαθμό τούτο το φαινόμενο θυμίζει την αντίστοιχη ρητορική περί κατάργησης της δουλείας που ήταν πίσω που την κατάκτηση της Αφρικής στα τέλη του 19ου αρχές του 20ου αιώνα. 

Ο κάθε δυτικός πολιτικός μοιάζει να διά δικήν του ερμηνέια στο ψήφισμα του ΟΗΕ. Άλλοι μιλούν για προστασία αμάχων, άλλοι για αλλαγή κυβέρνησης στη Λιβύη. Έλλειψη συνέπειας δείχνουν τζιαι τα δυτικά μέσα ενημέρωσης (τζιαι ο Αλ Τζιαζίρα) στην κάλυψη των γεγονότων. Ενώ ετονίστηκε η μη βίαιη στάση των διαδηλωτών στην Αίγυπτο, στη Λιβύη η γλήορη μετεξέλιξη των διαδηλώσεων σε ένοπλη κατάληψη περιοχών (πλούσιων σε πετρέλαια) τζιαι εμφύλιο πόλεμο όι μόνον εν οδήγησε στον αναμενόμενο σκεπτικισμό για τα κίνητρα των διαδηλωτών, αλλά ούτε επετράπηκεν καν τυχόν παραμικρή αμφιβολία για το μέγεθος του πραγματικού λαϊκού ερείσματος των αντι-κανταφικών. Η σιωπηρή αλλά ουσιαστική ανοχή τζιαι έγκριση που πλευράς Δύσης της βίαιης καταστολής των άοπλων αντικυβερνητικών κινητοποιήσεων σε άλλα, φιλοδυτικά καθεστώτα του Κόλπου συνιστά το αποκορύφωμα της υποκρισίας. Η αυταρχική, απόλυτη μοναρχία της Σαουδικής Αραβίας έκαμεν μάλιστα εισβολή στο Μπαχρέιν για να καταστείλει τες διαδηλώσεις τζιαι δεν υπήρξεν η παραμικρή αντίδραση!

Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι το καθεστώς Καντάφι σήμερα είναι διεφθαρμένο τζιαι αυταρχικό. Παρότι υπήρξεν τες δεκατίες του 1970 τζιαι 1980 σχετικά τζιαι συγκριτικά προοδευτικό σε πολλαπλά επίπεδα – τζιαι που πλευράς λαϊκής συμμετοχής στη διακυβέρνηση τζιαι που πλευράς κοινωνικο-οικονομικής πολιτικής επιτυγχάνοντας έναν πρωτοποριακό για τη περιοχή κράτος πρόνοιας τζιαι ψηλό βιωτικό επίπεδο για τους πολίτες, τζιαι σε σχέση με την εξωτερική πολιτική αμφισβητώντας την δυτική ιμπεριαλιστική ηγεμονία – σταδιακά επαράκμασεν τζιαι εσυντηρητικοποιήθηκεν. Η συσσώρευση πλούτου τζιαι η συγκέντρωση εξουσίας σε ένα στενό οικογενειακό τζιαι φιλικό κύκλο γύρω που τον Καντάφι, η επαναπροσέγγιση του με την Δύση τζιαι σε οικονομικό τζιαι σε πολιτικό επίπεδο που οδήγησεν σε ιδιωτικοποιήσεις δημοσίων πόρων, η απελευθέρωση αγορών τζιαι δημιουργία στρατοπέδων συγκέντρωσης μεταναστών την δεκαετία του 2000 ουσιαστικά εμετάτρεψεν τον που σύμβολο του αντι-ιμπεριαλισμού σε μια θλιβερή καρικατούρα.

Οι αντικανταφικοί που την άλλη εν μια ετερόκλητη κατάσταση αλλά με σημαντική παρουσία – σε αντίθεση με την Αίγυπτο – των ισλαμιστών τζιαι πρώην καθεστωτικών που αλλάξαν στρατόπεδο. Φαίνεται επίσης ότι οι φυλές που αποτελούν το Λιβυκό κράτος υπακούν στις δικές τους εσωτερικές ιεραρχίες τζιαι εκφράζουνται ανάλογα υπέρ ή κατά του Καντάφι. Ακόμα τζαι οι αντικαθεστωτικοί όμως δεν εμπιστεύκουνται τους δυτικούς τζιαι παρότι επιδίωξαν τον αεροπορικό αποκλεισμό τονίζουν ότι εν εναντίον της χερσέας εμπλοκής των Δυτικών. Αλλά το παιχνίδι έννεν πλέον στα σιέρκα τους.

Η παρατεταμένη καπιταλιστική κρίση τζιαι η αραβική εξέγερση έδωσεν νέες διαστάσεις στον γεωπολιτικό ανταγωνισμό για τα εναπομείναντα αποθέματα ενεργειακών πόρων τζιαι εδημιούργησεν μιαν ακόμα πιο εκρηκτική κατάσταση στην Μέση Ανατολή. Πέραν που το συνεχιζόμενο Παλαιστιανιακό πρόβλημα που την μιαν τζιαι την ενδυνάμωση του Ιράν που την άλλη, την ήττα των ΗΠΑ στο Ιράκ τζιαι τον κίνδυνο της αποσταθεροποίησης της Σαουδικής Αραβίας, ήρτεν να προστεθεί τωρά τζιαι η προοπτική μιας δημοκρατικής τζιαι αυτόνομης που τα δυτικά συμφέροντα Αιγύπτου τζιαι φυσικά η εξάπλωση τζιαι εμβάθυνση της αμφισβήτησης τζιαι των υπόλοιπων φιλοδυτικών δικτατοριών ειδικά των αυταρχικών μοναρχιών στον Κόλπο. Σε τούτον το πλαίσιο, η δυτική επέμβαση στην Λιβύη μπορεί να ειδωθεί τζιαι ως μια πράξη αντιπερισπασμού τζιαι προσπάθεια εκτροχιασμού της αραβικής εξέγερσης – που στην Αίγυπτο έδειξεν ελπιδοφόρα σημάθκια όι μόνον αγωνιστικής επιμονής αλλά τζιαι μιας αξιοσημείωτης λαϊκής αυτο-οργάνωσης. Σπρώξιμο της εξέγερσης δυτικά τζιαι με γεωγραφικούς τζιαι με πολιτικούς όρους – στροφή της παγκόσμιας κοινής γνώμης στην Λιβύη που τες τελευταίες 3 φτομάδες μονοπωλεί το ενδιαφέρον των ΜΜΕ, έτσι ώστε να αποσιωπηθούν οι κινηματικές εξελίξεις τζιαι φυσικά η καταστολή στες υπόλοιπες Αραβικές χώρες. Επίδειξη της δυτικής στρατιωτικής υπεροπλίας (εν μέσω της δυτικής οικονομικής παρακμής) ως ταυτόχρονα καρόττο τζιαι μαστίγιο για τους Αραβικούς λαούς.

Το μήνυμα προς τους λαούς της περιοχής πάει κάπως έτσι: είτε με τους υφιστάμενους δικτάτορες είτε εναντίον τους, η Δύση σκοπεύκει να συνεχίσει να είναι ηγεμονικά παρούσα. Φυσικά η αραβική εξέγερση, που ήρτεν αμέσως μετά που μια σειρά κινητοποιήσεων τζιαι μιτσιών αλλά σημαντικών εξεγέρσεων στην νότια Ευρώπη τα τελευταία 5 χρόνια, δεν έσβησεν – τζιαι το παιχνίδι παίζεται ακόμα – τζιαι στην Μέση Ανατολή αλλά τζιαι στην ίδια την Δύση.

Φάλιες, ελευθεριακό δίκτυο
Λευκωσία, 23/3/2011
 

1Οι πρώτοι δυο ήταν ηγετικές μορφές του φοιτητικού κινήματος αμφισβήτησης σε Γερμανία και Γαλλία αντίστοιχα που στην συνέχεια πολιτεύτηκαν με τους Πράσινους. Ο Σρέντερ υπήρξε εργάτης και αριστερός ακτιβιστής που πολιτεύτηκε με τους Σοσιαλδημοκράτες και έγινε αργότερα Καγκελλάριος της Γερμανίας.

2Αριστερός ριζοσπάστης συγγραφέας-δημοσιογράφος που όμως τάχτηκε έντονα υπέρ του πολέμου στο Ιρακ το 2003.

Διεθνοποίηση ή σουρεαλισμός!

Βρυξέλλες, 22/3/2011

"Αυτό πρέπει να υπερασπιζόμαστε, τη ζωή και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια"

 «Τα κορίτσια μου τα γαλούχησα και τα μεγάλωσα πάντα με γνώμονα τις πανανθρώπινες αξίες. Δεν τα δηλητηρίασα με θρησκείες, με ιδεολογήματα. Πάντα με γνώμονα το γεγονός ότι όλοι οι άνθρωποι σ’αυτό τον πλανήτη έχουν δικαίωμα στη ζωή. Αυτό πρέπει να υπερασπιζόμαστε, τη ζωή και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Όταν έφυγαν να σπουδάσουν, τους είπα ’δεν έχω τίποτα, ούτε λεφτά, ούτε τίποτα. Αλλά θα σας δώσω με όλη μου τη δύναμη μια συμβουλή: Να μορφωθείτε. Να μην γίνετε σαν κι εμένα, είμαι σκλάβος’. Έχω πέσει από από σκαλωσιά, πέμπτο όροφο στο μεροκάματο, και τι δεν έκανα στην ζωή μου για να μεγαλώσω αυτά τα παιδιά. Δεν δέχομαι όμως το φασισμό, γιατί αυτοί όλοι είναι αδέρφια μου. Δεν έχουμε τίποτα να μοιράσουμε - μόνο τις αλυσίδες μας, αυτές που μας δένουν σε μια μίζερη ζωή», λέει.

Ο λαχειοπώλης Μιχάλης Τσιάκκας
που δέχθηκε την βίαιη επίθεση των φασιστών του ΕΛΑΜ το Σάββατο μέρα μεσημέρι στη Λήδρας,
μιλά στον Πολίτη.

ούλλο το κείμενο δαμέ
 http://www.politis-news.com/cgibin/hweb?-A=206112&-V=articles

Φοβάμαι

Μπροστά σου τα φώτα μιας πολιτείας
που περιμένει τις ανασκαφές...
Και τα κλουβιά με τα καναρίνια που κοιμούνται βαλμένα στη σειρά...
Κι εγώ που δεν έμαθα ακόμα ποιος είμαι
ένας κουρασμένος σκοπός, χωρίς προοπτική...
Και συ που σε λίγο θα σβήσεις
ένα από τα φώτα, για να κοιμηθείς με κάποιον που μου μοιάζει...
Έτσι που τα σίδερα του κλουβιού
να χαθούν για μια στιγμή, μέσα στο σκοτάδι...

Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα...

Τα ρούχα μου παλιώσανε και δεν αντέχουν
τρύπες στα γόνατα από τις υποκλίσεις
τσέπες ξηλωμένες απ' τα κέρματα
χαλασμένα φερμουάρ, χάσκουν χρεοκοπία
Το κορμί μου μελανιασμένο
μες το κρύο σαν λάθος
που δεν το παραδέχεται κανένας
γυρνάει και ζητά τη ζεστασιά σου

Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα...

Τα τσιμέντα σου καινούρια
με έπιπλα λουστραρισμένα
Και μάρμαρα λευκά
μια γυαλάδα που στραβώνει
και δε σ' αφήνει χώρο να σταθείς
και μόνο εγώ απ' όλα εκεί μέσα σαπίζω σαν σε αρχαίο τάφο
Σκεύη παραστάσεις βρέθηκαν εκεί
εκτός από εμένα, που σε κρύπτη μυστική
ψάχνω ακόμη να σε βρω να με αναστήσεις

Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα...

Τα ρούχα μου παλιώσανε και πέφτουν
σαν χρεοκοπημένες κυβερνήσεις...
Γέρασα μ' ένα παιδικό παντελονάκι
και το πλοίο δε φάνηκε ακόμη...
Σε σφίγγω πιο πολύ γιατί κρυώνω
το κορμί μου δρόμος, που εκτελούνται δημόσια έργα
κομπρεσέρ μ' ανοίγουν και με κλείνουν...
Τράβα λίγο τη κουρτίνα να με δεις
έγινα διάδρομος για στρατιωτικά αεροπλάνα
Και το μυαλό μου, αποθήκη, για ραδιενεργά κατάλοιπα...
Μέτρα ασφαλείας πήρανε, για την αναπνοή μου
και σε πολυεθνικό μονόδρομο, το μέλλον μου δώσαν αντιπαροχή

Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα...

Έτσι ζω προκαταβολικά το παρελθόν μου
και με δυο γυμνά καλώδια για χέρια
αγκαλιάζω τα ψηλά σου volt για στερνή φορά

Φοβάμαι!

1982
στίχοι Αντώνης Πανταζής
μουσική Γιάννης Ζουγανέλης
πρώτη εκτέλεση Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Τίποτα δεν πάει χαμένο

Στίχοι: Μανώλης Ρασούλης
Μουσική: Μάνος Λοίζος

Για τον όρο «μετανάστες»

Μπέρτολτ Μπρεχτ

Για τον όρο «μετανάστες»

Λαθεμένο μού φαινόταν πάντα τ’ όνομα που μας δίναν:
«Μετανάστες».
Θα πει, κείνοι που αφήσαν την πατρίδα τους. Εμείς, ωστόσο,
δε φύγαμε γιατί το θέλαμε,
λεύτερα να διαλέξουμε μιαν άλλη γη. Ούτε
και σε μιαν άλλη χώρα μπήκαμε
να μείνουμε για πάντα εκεί, αν γινόταν.
Εμείς φύγαμε στα κρυφά. Μας κυνηγήσαν, μας προγράψανε.
Κι η χώρα που μας δέχτηκε, σπίτι δε θα ΄ναι, μα εξορία.
Έτσι, απομένουμε δω πέρα, ασύχαστοι, όσο μπορούμε πιο κοντά
στα σύνορα,
προσμένοντας του γυρισμού τη μέρα, καραδοκώντας το παραμικρό
σημάδι αλλαγής στην άλλην όχθη, πνίγοντας μ’ ερωτήσεις
κάθε νεοφερμένο, χωρίς τίποτα να ξεχνάμε, τίποτα
ν’ απαρνιόμαστε,
χωρίς να συχωράμε τίποτ’ απ’ όσα έγιναν, τίποτα δε συχωράμε.
Α, δε μας ξεγελάει τούτη η τριγύρω σιωπή! Ακούμε ίσαμ’ εδώ
τα ουρλιαχτά που αντιλαλούν απ’ τα στρατόπεδά τους. Εμείς
οι ίδιοι
μοιάζουμε των εγκλημάτων τους απόηχους, που κατάφερε
τα σύνορα να δρασκελίσει. Ο καθένας μας,
περπατώντας μες στο πλήθος με παπούτσια ξεσκισμένα,
μαρτυράει την ντροπή που τη χώρα μας μολεύει.
Όμως κανένας μας
δε θα μείνει εδώ. Η τελευταία λέξη
δεν ειπώθηκε ακόμα.

Μπ. Μπρεχτ, Ποιήματα
μτφρ Μάριος Πλωρίτης, Θεμέλιο

Συνένοχο στο φόνο δεν θα μ' έχετε